یکی از عادتهای بدی که بعضی پدر و مادرها دارند اینست که در حضور بچهها از همسرشان بدگویی کرده و در واقع با بچه خود درد و دل میکنند و گویی در پی یار جمع کردن در دعوا و کشمکشها هستند.
غافل از اینکه این مساله چقدر به فرزندان آسیب میزند، آسیبی که ممکن است در حد تجاوز جنسی به فرزند ضربه زننده باشد.
این مساله به چند دلیل حایز اهمیت است:
۱) جایگاه پدر یا مادر در ذهن بچه تنزل پیدا میکند و آن احترامی که هر فرزندی باید به پدر و مادرش بگذارد از بین میرود.
در رتبه اول و در دراز مدت، احترام و ارزش همون والدی که گوینده است زیر سوال خواهد رفت.
۲) آن فرزند از یک رابطه صمیمانه و دوستانه با پدر یا مادرش محروم میشود و امنیت عاطفیاش به خطر میافتد.
۳) از کودکی درگیر مسائل و مشکلاتی میشود که مناسب سن او نیست و از او کودکی غمگین با احساس بدبختی و ناایمن میسازد.
بیاییم، بیشتر مراقب حرفها در حضور فرزندانمان باشیم.
نکته
این اشتباه و این ظلم در حق فرزندان، در مورد زوجهایی که تصمیم جدایی دارند و یا از هم جدا شدهاند، متاسفانه بیشتر دیده میشود و خطر بیشتری دارد.
لطفا این قانون اخلاقی و انسانی را جدی بگیرید.
یک دیدگاه بنویسید