دوری از قضاوت پدر و مادر
پدر گرامی، مادر عزیز
لطفا برای هرگونه تصمیم گیری و برنامه ریزی برای فرزندتان ابتدا در خلوت و بدور از چشم آنها با هم مشورت و صحبت منطقی داشته باشید.
همه مسائل را بررسی کنید و سعی کنید همدیگر را قانع کنید. اگر هم به توافق نرسیدید، تصمیم گیری را وقت دیگری بگذارید، اگر محدودیت زمانی دارید والدی که عاقلتر است، به نفع فرزندتان کوتاه بیاید.
باور کنید این کوتاه آمدن نشانه ضعف و نادانی شما نیست. بلکه کاملا به معنای درک و فهم بیشتر شما در جهت تربیت بهتر است. اما در فرصتی مناسب دوباره با همسرتان مذاکره کنید و درست بودن نظرتان را اثبات کنید؛ در آرامش و بدور از دید بچهها.
زیرا مسئله اصلی این است که نوجوان شما نباید شما را در دو جبهه مخالف ببیند و خدای نکرده بفهمد که پدر و مادرم همدیگر را قبول ندارند.
چنین فرزندی دیگر هیچ ؤقت برای هیچ کدامتان ارزشی قائل نمیشود و این شما هستید که این اعتماد را از او سلب کردهاید.
شما پدر عزیزی که مادر را جلوی فرد تخریب میکنی، در ابتدا ارزش و اعتبار خودت را پایمال کردهای! و طفلکی نوجوانی که در آنِ واحد، هم ارزش مادرش و هم ارزش پدرش از بین میرود.
الان که خود سن و سالی دارید و صاحب فرزند هستید، تصور کنید کسی بیاید و به مادرتان توهینی کند، چه حالی پیدا میکنید؟ (حتی اگر آن فرد در مورد مادرتان درست میگوید.) آیا غیر از آن است که ابتدا از خود او متنفر میشوید؟ پس چطور به خودتان اجازه میدهید به مادر فرزندتان توهین یا خدای نکرده بیاحترامی کنید؟
و شما مادر مهربان و عزیزی که بیشتر ظاهر مظلوم نمایی میگیرید و زود با آه و فغان، فریاد خسته شدن و کم آوردن سر میدهید! هیچ میدانید با تخریب رفتار پدر و ایراد گرفتنهایتان جلوی بچهها، چه زلزلهای بر پایههای استوار خانه و خانواده وارد میکنید چون ابهت و شخصیت استوار پدر، مهمترین بخش شکلدهی شخصیت فرزندتان میباشد.
پس بیایید به هم قول بدهید تحت هیچ شرایطی اجازه ندهید فرزندانتان مشاهدهگر جر و بحثهای شما باشند. اگر متوجه اختلاف نظرتان بشوند اشکالی ندارد، ولی شاهد بحث شما نباشند.
در خصوص موضوعات قابل پیشبینی و برنامهریزی که مشکل زیادی پیش نخواهد آمد. ولی ممکن است درشرایطی خاص و اتفاقی کمی توضیح بیشتری لازم باشد، در هر زمان و هر مکانی لحظهای همدیگر را به گوشهای صدا بزنید و بعد از مباحثه با یک نظر واحد پیش بچهها برگردید. این خلوت چند دقیقهای حق شماست و در هر جمعی برای تصمیم گیریهای لحظهای و آنی، این حق را برای خودتان قائل شوید.
مثلا یک والد برای انجام کاری یا رفتن به جایی یا خوردن چیزی و یا … به فرزندتان اجازه داده و شما به شدت ناراضی هستید، اجازه ندارید جلوی بچه مخالفت یا اعتراضتان را بازگو کنید؛ و نهایتا میگویید بچهها کمی صبر کنید برای من سوالی پیش آمده …
یا اینکه من با بابا صحبتی دارم، یا اینکه انگار من چیزی را فراموش کردم و باید با مامان صحبت کنم ووووو …
آن وقت به مکان دیگهای بروید و به توافق برسید و با بیان جملهای شبیه به این که ما به این نتیجه رسیدیم که شما ….
و این جمله باید توسط والدی که نظر مخالف داشته به بچهها اعلام شود.
نترسید؛ شاید برای شروع کمی دقت بخواهد ولی وقتی روتین زندگی شود و اثرات فوق العاده آن بر آرامش زندگی و فرزندان را ببینید، انگیزه خوبی خواهید داشت و به راحتی جای خودش را باز میکند؛ و به مرور تعداد این موارد نیز کاهش مییابد و نهایتا در طول هفته چند بار به چنین شرایطی برخورد میکنید.
امیدوارم هیچ بچهای دچار قضاوت بین پدر و مادرش نشود که بد دردیست…
چتری امن برای خانواده
مرکز مشاوره و روانشناسی نیلوفر آبی با دارا بودن مجوز رسمی سازمان بهزیستی کشور با مدیریت سرکار خانم دکتر خدیجه سادات باقرزاده تاسیس شده است. کلینیک نیلوفر آبی با دارا بودن جمعی از مشاوران خبره، اساتید دانشگاه و درمانگران مفتخر است در خدمت شما عزیزان باشد.
لازم به ذکر است که کلیه خدمات این مجموعه توسط متخصصان دوره دیده در زمینههای مختلف روانشناسی عرضه میشود.
همچنین به استحضار میرساند در مرکز مشاوره نیلوفر آبی به طیف گستردهای از مشکلات روانشناسی، روانپزشکی، کودک و نوجوان و بزرگسال به صورت فردی، زوج، خانواده و گروهی رسیدگی میشود.
نیلوفر آبی، همراه شماست تا یک زندگی ایدهآل داشته باشید.