یکی از مراجعین قدیمی که جدیدا مادر هم شده‌اند، (با تقدیم تبریک فراوان) در خصوص موضوع تربیت و معرفی کتاب، پیامی فرستادن.
قبل ازمعرفی کتاب کمکی از شما می‌خواهم لطفا در دفتر خودتون تفاوت این دو شغل را بنویسید.
باغبانی و کوزه‌گری
مشروح بنویسید و به آن فکر کنید که هر کدام دقیقا چه می‌کنند؟
تربیت از ریشه “رب ” به معنای پرورش می‌باشد؛ پرورش دادن، نه ساختن و نه آفریدن.
دقیقا کاری که یک باغبان انجام می‌دهد.
و دقیقا کاری که یک سفاگر انجام نمی‌دهد.
یک باغبان، بذر را می‌شناسد و توانمندی، خاصیت و ویژگی‌هایش را می‌داند …
زمینه و نیازهای اولیه برای جوانه زدن، رشد، شکوفا شدن و به بار نشستن را فراهم می‌کند …
خاک و دمای مناسب، نور و آب کافی، با ایجاد بستری آرام و بدون بهم‌ریختگی، به دانه اجازه می‌دهد تا خودش رشد کند. هیچوقت به زور جوانه را بیرون نمی‌کشد، مدام خاک را بهم نمی‌ریزد و برای رشد بیشتر بذر به او کود، آب و نور اضافی نمی‌دهد و از هیچ بذری، انتظار محصول دیگری ندارد، فقط از دور مراقب اوست تا منحرف نشود؛ برایش داربست می‌زند ولی شاخه‌اش را نمی‌شکند و نهایتا علف‌های هرز دور و برش را دور می‌کند.
حالا کاری که کوزه‌گر و سفالگر انجام می‌دهد: خمیر مایه اولیه را خودش می‌سازد، گل اولیه را او درست می‌کند، بدون هر گونه استعدادی در نهاد آن گل، واین سفالگر است که به گل، شکل و هویت می‌دهد.
اوست که انتخاب می‌کند این گل چه بشود و چه نشود، به معنای واقعی او چیزی را می‌سازد با دلخواه خودش.
می‌خواهم با اطمینان قطعی بگویم کار باغبان، کار پرورش و تربیت است.
پس اولین قدم در کار تربیت، دانستن ویژگی‌ها و توانمندی‌های فرزندمان است. (آن هم مناسب و متناسب با دوره سنی که در آن قرار دارد)