تربیت نوجوانان در خانواده

تربیت نوجوانان در خانواده

امروزه تربیت نوجوانان از چالش های اصلی خانواده ها و والدین است . نوجوانان همیشه به دنبال اثبات هویت خود هستند . رفتار والدین با نوجوان  چه دختر ، چه پسر به گونه ای باید باشد که به اعتماد به نفس و مهارت های اجتماعی و شخصیتی فرزندشان کمک کند .

 والدین باید به صحبت های فرزندشان گوش دهند ، آن ها را در مسائل خانوادگی مربوط به آنها مشارکت دهند و به نظراتشان اهمیت دهند . این امر موجب افزایش اعتماد به نفس و ارتقای مهارت های اجتماعی و توانایی مدیریت بحران و حل مسئله در نوجوانان  می شود . به همین علت می توان گفت احترام به نوجوان از مهم ترین اصول در تربیت نوجوانان است .

تربیت فرزند نوجوان در خانواده نیازمند توجه و صبر است ، توجه داشته باشید که باید به فرزندان فرصت تجربه داد تا نیازهای روانی و اجتماعی خود را بشناسند و با توجه به آن به رشد خودشان بپردازند .

غالب والدین می گویند نوجوان و جوان ما به حرف های ما گوش نمیدن ، لطف کنید این مطلب را به دقت بخوانید ، شاید گره ارتباطی شما با نوجوانان و جوانان پیدا شد . این نکته در مدیریت نوجوان مهمه که نوجوان قرار نیست به حرف کسی گوش بده ، چرا ؟

چون نوجوان دیگه کودک نیست ، باید با نوجوان گفتمان داشت . اگه نوجوان ببینه که طرف مقابلش داره تحمکی با او حرف میزنه ، یا ببینه کسی می خواهد چیزی را به او تحمیل کنه ، فوراً گارد می گیره ، حالا این فرد می خواد والدینش باشن ، می خواد معلمش باشه .

زمانی نوجوان با والدین خود می تواند گفتمان خوبی داشته باشد که والدین به خصوص مادر ، در دوران کودکی با او  خوب برخورد کرده و رابطه عاطفی خوبی داشته باشند .

برای ساخت یک ساختمان پی و شالوده ی آن خیلی مهمه ، اگه شالوده محکم نباشه ، مهندسی دقیق و درستی نداشته باشه ، هر دیواری که روی این شالوده بنا بشود با اولین لرزه ، تنش و بحران این دیوارها فرو  خواهد ریخت .

دوران کودکی مانند شالوده ی ساختمان است ، اگر با کودک اصولی و با تدبیر رفتار کنیم ، مطمئنا در دوران نوجوانی و جوانی با او مشکلی نخواهیم داشت ، که نه ، با او مشکل کمتری خو اهیم داشت .

والدین بخصوص مادران دقت کنند اصولی و با تدبیر برخورد کردن منظور محبت کردن و دوست داشتن نیست . این طبیعی است که هر پدر و مادری فرزند خود را دوست داشته باشد .

اصولی برخورد کردن با کودک یعنی : والدین بخصوص  مادر ، مهارت های ارتباطی با کودک خود را بلد باشند . به عبارتی بلد باشند :

• چه موقع تنبیه کنند
• چه موقع تشویق کنند
• چه موقع عصبانی شوند
• چه موقع تفهیم کنند

یک مثال ساده ، گلی که درگلدون خونه است ، اگه این گل را زیاد آبش بدیم ، خراب میشه ، اگه کم هم آب دهیم ، خراب میشه ، باید به موقع آبش بدیم تا خوب رشد کنه .

اگر زیاد به کودک محبت کنیم ، به عبارتی محبت بی جا و افراطی به او داشته باشیم ، این کودک توقع داره در هر شرایطی باید به او محبت کرد . این درحالی است که اگر تنبیه یا اخمی دریافت کنه ، به شدت بهم میریزه .

والدین عزیز هر چه انرژی برای فرزند پروری دارید تا 12 سالگی فرزندتان بکار بگیرید . چرا که بعد از آن ، اثر بخشی تربیت به شدت کاهش می یابد .

والدینی که با مشاهده بحران های رفتاری نوجوان تازه به فکر تربیت می افتند ، با سختی زیادی رو به رو می شوند .